هر شب برای من گل مهتاب می شوی
در چشم های منتظرم خواب می شوی
تن می کشی به دامن دریای ذهن من
طوفان خفته در غزل ناب می شوی
گاهی اسیر معبد اسطوره ی خدا
گاهی به عمق آینه محراب می شوی
وقتی که در هوای تو پرواز می کنم
مثل بهشت گمشده نایاب می شوی
نقد است این گرایش با هم نفس زدن
یک شب به پشت فاصله پرتاب می شوی
من برکه ی تهی شده ی خشکسالی ام
آیا برای حجم تنم آب می شوی؟
ساز هزار سیم رها مانده ام(نیرن)
خرم شبی که پنجه ی مضراب می شوی
نوراله نریمانی(نیرن)
کلمات کلیدی :
اشعار و غزلیات
:: برچسب‌ها:
